فکر متحرک یا سیار کردن تلفن و بکارگیری آن در مکان های مختلف به منظور بهره گیری بیشتر از این وسیله، از دهه ۱۹۶۰ میلادی در کشور های اسکاندیناوی (سوئد، نروژ، دانمارک و فنلاند) پا گرفت و در اواخر آن دهه، اولین تلفن نقطه به نقطه به کار گرفته شد که نقطه پرتابی در روند مخابراتی به شمار آمد و یکی دیگر از ایده¬های دیرینه انسان به تحقق پیوست. . این فناوری در سال ۱۹۷۵میلادی از سوی کشورهای اسکاندیناوی با سیستم آنالوگ به دست مصرف کننده رسید.

اولین شبکه تلفن متحرک(NMT) Nordic Mobile Telephone نیز از سوی همین کشورها راه اندازی شد. پس از آن در سال ۱۹۷۷ میلادی کانادا اولین شبکه اطلاعات عمومی را با هدف اطلاع رسانی جهانی با استفاده از کامپیوتر، ماهواره و گیرنده ها و فرستنده های ماکروویو به وجود آورد.

آمریکا هم در این رقابت عقب نماند و در سال ۱۹۸۳میلادی بالاخره سیستم NMT Nordic Mobile Telephone را روانه بازار کرد.

کشور ژاپن سومین در جهان بود که سیستم سیار خود را با ویژگی های دو نوع اسکاندیناوی و امریکایی به نام HCMS عرضه کرد و سپس سیستم NTT با قابلیت اتصال به شبکه را ایجاد نمود.

هرچند نسل اول تلفن همراه در سال ۱۹۷۹میلادی برای استفاده تجاری در امریکا و ژاپن به کار گرفته شده بود. این تلفن ها که از سیستم مخابرات سلولی استفاده می کردند، بعدها تکامل پیدا کردند که این تکامل منجر به پیدایش نسل دوم تلفن همراه و سیستم های دیجیتالی شد. تکامل این سیستم نیز که امکان شنود در آن کمتر بود و افزایش تعداد مشترکان را به همراه داشت، باعث پدید آمدن نسل سوم تلفن همراه شد، بطوریکه ْارتباطات سیار بین المللی ۲۰۰۰ ْ دیدگاه ITU درمورد ارتباطات سیار در قرن بیست و یکم است.

انگلستان هم در سال ۱۹۸۵ میلادی با عرضه سیستم TACS بود که به این گروه پیوست و سپس ایرلند نیز این سیستم را پذیرفت. پس از این تاریخ، سیستم NMT با فرکانس ۴۵۰ مگاهرتز در کشورهای دانمارک، نروژ، سوئد و فنلاند مورد استفاده قرارگرفت و این کشورها نیز به شبکه استفاده کنندگان از این سیستم پیوستند.

هلند، لوکزامبورگ و بلژیک با تغییر جزئی، آن را پذیرفتند و در سال ۱۹۸۹میلادی، قبرس نیز به این شبکه پیوست. در این زمان بود که کانادا سیستم AMPSآمریکا راپذیرفت.

درسال ۱۹۸۵ میلادی انستیتو ETSI – EUROPEAN TELECOMMUNICATION STANDARD INSTITUTE متشکل از ۱۷کشور اروپایی درصدد طراحی و ابداع یک استاندارد مشترک برای تاسیس شبکه سلولی برآمد تا این استاندارد به صورت هماهنگ، طرح تلفن سیار دیجیتال را اجرا کند، این استاندارد GSM نام گرفت. در حال حاضر، استاندارد GSM شامل سه سیستم است که عملکردهای اساسی کاملاُ یکسانی دارند ولی باند فرکانس آنها متفاوت است.

در سال۱۹۸۶میلادی شبکه جهانی اطلاع رسانی اینترنت، فراگیرترین شبکه اطلاع رسانی بین الملل، راه اندازی شد و در سال ۱۹۸۷ میلادی طرح باند باریک انتخاب شد و در همان تاریخ ۱۳ کشور اروپایی یادداشت تفاهمی تحت عنوان(MOU MEMORANDUM OF UNDER STANIG) امضا کردند، مبنی بر اینکه هر عضو متعهد شد تمام مشخصاتGSM را رعایت کند.

همچنین باموافقت این ۱۳ کشور، بازار بزرگی نیز برای فعالیت های تجاری دراین زمینه باز شد. با گسترش شبکه های اطلاع رسانی عمومی در کنار شبکه های تلفنی، نیاز به یکپارچه سازی آنها در دهه ۱۹۸۰ میلادی احساس شد و منجر به ایجاد شبکه ISDN گردید. شبکه ISDN در پی تحقیقات و تلاش های دانشمندان در زمینه فناوری دستگاه های رقمی یا دیجیتال دردهه ۱۹۶۰میلادی بوجود آمد. در سیستم دیجیتال، ارتباط قطعات، دستگاهها و تجهیزات براساس دیجیت یا اعداد است و کار مکانیکی در آن بسیار کم و فاقد صدا و حرکت انجام می¬شود.

ISDN شبکه رقمی خدمات مجتمع در اواسط این دهه به منظور مطالعه به اتحادیه بین المللی ارتباطات دور ارائه شد. این شبکه که تا کنون درچندین کشور راه اندازی شده است، نوعی شبکه کلیدی بسته ای است که در آن، خدمات صدا و داده از طریق وسایل کلیدزنی (سوئیچینگ) ارائه می شود. این فناوری در تبادل اطلاعات با حجم بالا و کثرت تقاضا در مورد ارتباط تلفنی، کامپیوترهای مادر، پایانه های کامپیوتری و خدمات دیگری که مستلزم سازگاری با شبکه های دیگر است، قابلیت انعطاف و کارایی بیشتر و هزینه کمتری دارد.

از جمله دیگر فناوری هایی که در دهه های اخیر مورد استفاده قرارگرفته است، ویدئوکنفرانس وشبکه های چند منظور (مولتی مدیا) است که در دهه ۱۹۷۰توسط شرکت ATST درنیویورک عرضه شد. در این شبکه ها با بهره گیری از فناوری های سوئیچ TDM همگام باانتقال صورت بر روی یک زوج سیم ، تصویر و داده نیز منتقل می شود در امکان کنترل از راه دور فراهم می گردد.

IMT-2000 یک ارتباط موبایل پیشرفته برای تهیه سرویس های مخابراتی در مقیاس جهانی، بدون در نظر گرفتن مکان شبکه و ترمینال استفاده شده است.

با یکپارچگی سیستم های موبایل زمینی و ماهواره ای، انواع مختلفی از دسترسی بی سیم به صورت جهانی، شامل سرویسهای موجود در شبکه مخابراتی ثابت وسرویس هایی که برای استفاده کنندگان موبایل تعیین گردیده است، عملی شد . این سرویس استفاده از انواع ترمینال های موبایل را که با شبکه های زمینی یا ماهواره ای در ارتباط می باشند و همچنین ترمینال هایی را که برای کاربری ثابت و یا سیار طراحی شده است، امکان پذیر می نماید.

اما این فناوری تقریبا با تاخیر زیادی وارد کشور ما شد؛ ۱۸سال پیش بود که روزنامه های منتشر شده، در نخستین صفحات خود آگهی ای را به چاپ رساندند که شاید در آن مقطع برای خیلی ها تعجب آور بود. تیتر آگهی های چاپ شده این بود: “فراخوان برای ثبت نام نخستین شبکه تلفن متحرک جیبی”. خواندن همین تیترها نظرهای زیادی را به خود جلب کرد. تیرماه سال ۱۳۷۲ بود که ثبت نام تلفن همراه در کشور آغاز شد. اما به دلیل عدم استقبال در آن زمان توسط مردم، روند ثبت نام چندین ماه به طول انجامید؛ به نحوی که در نهایت شرکت مخابرات ایران و شرکت پست توافق کردند به کسانی که در این زمینه بازاریابی کنند و قادر باشند یک یا چند مشتری به پست بکشانند، مبلغی به عنوان پاداش پرداخت شود. در آن زمان با تبلیغات فراوان و با شعار “با تلفن همراه همیشه در مقصد هستید” تا اواسط سال ۷۴ جمعا ۹ هزار و ۹۴۷ نفر ثبت نام کردند که در شهریور همان سال واگذاری ها آغاز و بلافاصله بعد از ثبت نام به پایان رسید. از این تاریخ به بعد، مردم ورود تلفن همراه به کشور را باور کردند؛ به طوری که هجوم متقاضیان به مخابرات و بازار به حدی رسید که قیمت سیم کارت در آن زمان گاهی اوقات به بالای ۳۰ میلیون ریال نیز می رسید. اولین آگهی که برای معرفی تلفن همراه آن زمان در روزنامه های سیاه و سفید اطلاعات و کیهان به چاپ رسید با این متن همراه بود. “شبکه تلفن متحرک به دو صورت قابل نصب در خودرو به صورت دستی در اختیار متقاضی قرار داده می شود تا در حال تردد، توقف در منزل یا محل کار مورد استفاده قرار گیرد.” در این آگهی آمده بود که ۵ هزار شماره ثبت نام به عمل خواهد آمد و یک ماه بعد از ثبت نام واگذاری ها صورت می گیرد. این شبکه در آن زمان تنها محدوده تهران بزرگ را از شرق به سرخه حصار، از غرب به ابتدای عوارضی جاده کرج، از جنوب به بهشت زهرا و از شمال به ارتفاعات شمال تهران محدود می کرد و تنها از ساعت ۸ صبح تا ۸ شب قابل دسترس بود.

به طور کلی نخستین مرحله از راه اندازی پروژه تلفن همراه با ظرفیت سازی برای ۹۲۰۰ شماره در شهر تهران و با استفاده از ۱۷۶ فرستنده و گیرنده در ۲۴ ایستگاه رادیویی کلید خورد. پس از آن در ۱۹مردادماه سال۱۳۷۳ با واگذاری ۴ سیم کارت به نهاد ریاست جمهوری، برای اولین بار عرضه رسمی سیم کارت در ایران آغاز شد .

پس از آن با توجه به استقبال مردم از این پدیده نو، برنامه ها و فعالیت هایی متناسب با جهت گیری جهانی برای توسعه شبکه تلفن همراه، بر روی میز مجموعه مخابرات کشور قرار گرفت.

بدین ترتیب شرکت مخابرات ایران درصدد گسترش پوشش ارتباطی از تهران به کل کشور بر آمد، به طوری که در سال ۱۳۷۴ تعداد تلفن های دایر شده به ۱۵۹۰۷ شماره افزایش یافت و شهرهای مشهد، اهواز، تبریز، اصفهان و شیراز نیز زیر پوشش شبکه تلفن همراه قرار گرفتند.

گسترش شبکه ارتباطات سیار در سالهای بعد نیز ادامه یافت، به طوری که در سال ۱۳۷۵ علاوه برشهرهای یاد شده ۲۸ شهر دیگر به این شبکه پیوست. ضمن آنکه تعداد تلفن های دایر شده در این سال به ۵۹۹۶۷ شماره بالغ گشت و در پایان سال ۱۳۸۲ به ۳۴۴۹۸۷۸ شماره رسید.

دوستی که آمد و ماند

افزایش تعداد مشترکان تلفن همراه در کشور در آن سال های ابتدایی ورود این فناوری به کشور حاشیه های جالبی را نیز در پیش داشت. با افزایش تعداد مشترکان و آن هم درحالی که در آن زمان چنین فناوری برای کاربران عجیب بود، اداره تحقیقات و مطالعات اجتماعی روابط عمومی شرکت مخابرات ایران با درج آگهی هایی در روزنامه های آن زمان اقدام به برگزاری کلاس آموزش آشنایی با نحوه استفاده از تلفن همراه کرد. همچنین اظهارات مقامات سیاسی کشور در آن زمان نیز پیرامون این فناوری شاید هم اکنون برای کاربران فعلی جالب باشد.

سپس برای فاز سوم توسعه، ۴ میلیون و ۵۹۰ شماره تلفن همراه واگذار شد که با ۹۳۴٫۸ درصد رشد رو به رو شد و ضریب نفوذ تلفن همراه از ۷۸/۰ درصد در ابتدای فاز سوم به ۷٫۵۰ درصد در انتهای این فاز افزایش پیدا کرد و سه استان اول از نظر ضریب نفوذ در پایان این برنامه، تهران، اصفهان و یزد و نیز از نظر عملکرد واگذاری، تهران، اصفهان و فارس در مقام نخست قرار گرفتند.

بنا بــه پیشنهــاد شماره ۱۰۰/۱۳۸۹۷ هیئت وزیـــران درجلسه مورخ ۱۴/۵/۸۳ وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و به استناد مواد ۲و۴ قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران – مصوب ۱۳۷۹ و مصوبه شماره ۷۶۰۱۶/۱۹۰۱ مورخ ۲۴/۴/۸۲ شورای عالی اداری در اجرای بند ب ماده ۱ قانون مذکور – با تجدید سازمان و تغییر نام و اصلاح اساسنامه مرکز سنجش از دور ایران به شرکت ارتباطات سیار، اساسنامه شرکت را با سرمایه ۲۰۰۰میلیارد ریال تصویب نمود و کلیه وظایف امور ارتباطات سیار شرکت مخابرات ایران به شرکت ارتباطات سیار واگذار شد. با جدی شدن خصوصی سازی صنعت مخابرات کشور و اهمیت حضور در بازار رقابت تجاری، این شرکت از سال ۱۳۸۶، دارای «نام»، «نشان»، «رنگ» و «شعار» تجاری وی‍ژه خود شد. همچنین در سال ۱۳۸۹ پس از خصوصی شدن شرکت مخابرات ایران، این شرکت از سهامی خاص به سهامی عام تبدیل شد.

در ادامه نیز در راستای سیاست برخورداری ساکنان شهرهای کوچک و بزرگ از امکانات ارتباطی، تعداد شهرهای تحت پوشش تلفن همراه در پایان سال ۸۲ به ۶۶۷ شهر و در اواسط سال ۹۱ به ۱۱۶۷ شهر رسیده است.

هم اکنون شرکت ارتباطات سیار ایران حدود ۵۷ میلیون سیم کارت واگذار کرده که ۵۲ میلیون آن فعال شده و ۱۱۶۷ شهر و ۶۷هزار کیلومتر از جاده های کشور را تحت پوشش قرار داده است و ضریب نفوذ این اپراتور حدود ۷۴درصد و ارتباط رومینگ بین الملل آن با ۲۷۱ اپراتور در ۱۱۲ کشور جهان برقرار است.

سرویس های ویژه ای که هم اکنون مشترکین همراه اول از آن بهره مند هستند شامل انتقال و انتظار مکالمه ، نمایشگر شماره ، مکالمه گروهی ،سرویس FDN ، محدودیت مکالمه، اتصال به نمابر و دیتا، پیام کوتاه، پیام صوتی، اینترنت همراه، پیام چند رسانه ای و سرویس رومینگ بین الملل می باشد.

دوستی که آمد و ماند

پست صوتی

این سرویس شبیه منشی تلفنی عمل می نماید با این تفاوت که درتمامی حالات(ذیلا” آمده است)پیام صوتی مخاطب را ذخیره نموده و اپراتوربرای دارنده سرویس پیامی درقالب متن یا صوت ارسال می نماید.

پیام کوتاه

این سرویس برای ارسال پیامهای کوتاه استفاده می گردد.پس از اطمینان از فعال بودن سرویس,میبایست روی گوشی تلفن همراه وارد منویMESSAGING, SETTINGS, TEXT MESSAGE وسپس SERVICE CENTER گردیده و شماره مرکز پیام(۹۸۹۱۱۰۰۵۰۰+ یا ۹۸۹۱۱۰۰۵۱۰+)را ثبت نمود.هزینه ارسال هر پیام معادل( ۱۳۴)می باشد و ارسال تصاویر معادل (۳) پیام در نظر گرفته می شود.

‎‎‎نمایشگرCLIP

این سرویس شما را قادر می سازد تا شماره تماس گیرنده (مخاطب)را روی گوشی خود ملاحظه نمائید.

انتقال مکالمه(CALL DIVERT)

این سرویس شما را قادر می سازد تا درحالات مختلف شماره تلفن خود را روی خط دیگری منتقل نمائید. دراین حالت هزینه مربوطه معادل هزینه تماس با شماره تلفن دوم خواهد بود.

سامانه جامع خدمات همراه اول

به کمک این سرویس کلیه مشترکین همراه اول می¬توانند به صورت رایگان و به سادگی با اتصال به سامانه جامع خدمات، به کلیه خدمات و طرح¬های همراه اول دسترسی یابند

مشترکین با هر نوع گوشی می¬توانند به این سامانه اتصال یابند. بعبارت دیگر بر خلاف سامانه های دیگر ( مانند SMS) استفاده از این سامانه وابستگی به نوع تلفن همراه و یا زبان نوشتاری آن ندارد.

تماس بان

مشترکین همراه اول حتی در هنگام در دسترس نبودن و یا خاموش بودن تلفن همراه خود از کلیه تماس های دریافتی خود مطلع خواهند شد.

چنانچه به علت در دسترس نبودن و یا خاموش بودن تلفن همراه خود قادر به دریافت تماس و پاسخگویی نباشید. این سرویس پس از اتصال مجدد شما به شبکه همراه اول، شماره تمام کسانی را که در این فاصله با شما تماس گرفته اند به همراه زمان تماس آنها، در یک پیامک برای شما ارسال خواهد کرد.

چتر اضطراری

همراه اول این سرویس را در اختیار کاربران اعتباری خود قرار داده و آن ها را در هنگام اتمام شارژ حمایت خواهد کرد. این امکانات شامل مکالمه اضطراری، درخواست تماس و درخواست شارژ می شوند.

جیرینگ

کیف پول همراه جیرینگ سامانه ای نوین برای مدیریت امور مالی است که از آن می توان برای انتقال پول، خرید شارژ سیم کارت اعتباری، پرداخت قبوض، خرید و سایر خدمات پرداخت روزمره استفاده نمود.

این سامانه مخصوص مشترکین همراه اول بوده و بر بستر USSD ارائه می گردد و برای استفاده از آن نیازی به داشتن حساب بانکی، گوشی هوشمند و یا نصب نرم افزار بر روی تلفن همراه نیست.

از طریق این سامانه می توان تراکنش های مالی را در هر زمان و هر مکان به وسیله گوشی تلفن همراه، با اطمینان کامل و سرعت بالا انجام داد.

کلمه عبور یکبار مصرف VASL Sim-Based OTP

از متداول ترین روش ها برای ارتقا سطح امنیت کاربران استفاده از “کلمه یکبار مصرف OTP”، می باشد. برای این منظور، دستگاه های جانبی متعددی مورد استفاده قرار گرفته است، ولیکن بدلیل اینکه تلفن همراه به عنوان یک ابزار در دسترس برای کلیه اقشار جامعه می باشد. استفاده از آن، مزایای کاربری بی بدیلی را در اختیار کاربر قرار می دهد. ازاین رو، در محصول تهیه شده توسط همراه اول و آزمایشگاه خدمات ارزش افزوده تلفن همراه دانشگاه شریف، استفاده از راهکار “کلمه عبور یکبار مصرف”، بر روی بستر سیم کارت به عنوان بستری کاملا امن در ارائه خدمات ارزش افزوده تحت تلفن همراه، اقدام شده است.

محدودیت مکالمه(CALL BARRING)

این سرویس شما را قادر می سازدتا درحالات مختلف محدودیت هائی را روی سیم کارت خود اعمال نمائید.

فکس و دیتا

سرویس فکس و دیتا در تلفن همراه این امکان را به مشترکین می دهد که در حین حرکت و در جایی که برقراری ارتباط به وسیله تلفن ثابت میسر نمی باشد در صورت آنتن دهی بتوان فکس و دیتا را از طریق تلفن همراه ارسال و دریافت نمود. سرعت ارسال و دریافت اطلاعات kb/s ۶/٩ می باشد که با بهره گیری از فناوری GPRS این سرعت به kb/s ١٧٠ می رسد.

سرویس شماره گیری ثابت(Fixed Dialling)

این سرویس شما را قادر می سازد تا امکان شماره گیری با سیم کارت خود را صرفا” به تعداد مشخص و معین محدود نمائید.

رومینگ بین الملل

امکان استفاده از تلفن همراه برای ارسال یا دریافت صوت،دیتا وپیامک هنگام مسافرت به خارج از محدوده جغرافیایی تحت پوشش شبکه اپراتور کشور مبدا، با استفاده از شبکه های تلفن همراه کشور مقصد را سرویس رومینگ بین الملل می گویند. درحال حاضر این سرویس از طریق ۲۷۱ اپراتور تلفن همراه در ۱۱۲ کشور قابل استفاده است.

سرویس کلید همراه

سرویس کلید همراه روشی نوین در ارائه خدمات به مشترکین همراه اول است که در آن بستری فراهم گردیده تا مشترکین از طریق ارائه رمز بتوانند خدمات خود را دریافت نمایند. این روش با رویکرد افزایش نقاط سرویس دهی به مشترکین، تسهیل در ارائه خدمت، افزایش امنیت خدمت رسانی و حفظ محرمانگی اطلاعات شخصی مشترکین، موجب ارتقا ضریب اطمینان آنها به خدمت رسانی همراه اول خواهد شد.

اما بد نیست حال آنکه در مورد شبکه های ارتباطی تلفن همراه صحبت شد، به اولین تجربه انسان در مورد صحبت با تلفن همره پرداخت تجربه ای که بعدها تبدیل به یک کالای لوکس تجملاتی نیز شد.

“مارتین کوپر” معاون اسبق شرکت موتورلا در سوم آوریل ۱۹۷۳ میلادی با برقراری نخستین تماس تلفنی با دستگاه DynaTAC ، تحول عظیمی در دنیای ارتباطات ایجاد و تلفن از یک وسیله ثابت به یک دستگاه متحرک و قابل حمل تغییر شکل پیدا کرد.

این تلفن همراه و چند نمونه بعدی آن نسبتا بزرگ و سنگین بوده (با وزنی در حدود یک کیلوگرم) و از قیمت نسبتا بالایی برخوردار بودند که عموم مردم توانایی خرید این وسیله ارتباطی را نداشتند.

مدل Bell South IBM Simon که دو دهه بعد در سال ۱۹۹۳ میلادی ساخته شد، از کارایی های بیشتری از جمله دارا بودن تقویم، دفترچه تلفن، ماشین حساب و قابلیت نیمه لمسی برخوردار بود که با قیمت ۹۰۰ دلار فروخته می شد!!!. مدل StarTAC موتورلا در سال ۱۹۹۶ نیز نخستین نمونه تلفن همراه تاشو محسوب می شد که از اندازه و وزن کمتر در مقایسه با مدل های قبلی برخوردار بود.

دنیای تلفن همراه در سال ۲۰۰۷ میلادی با ورود تلفن همراه هوشمند آیفون (iPhone) اپل شاهد روند پر شتاب تحول بود که این وسیله را از یک ابزار ارتباطی به یک دستگاه چند منظوره و رایانه جیبی مبدل کرد؛ طراحی سیستم عامل های ویژه تلفن همراه از جمله ویندوز فون، سیمبین، آی او اس و اندروید نیز قابلیت های این دستگاه های ارتباطی هوشمند را افزایش داد.

نسل جدید تلفن همراه که دستگاه های هوشمند و بسیار پیشرفته ای محسوب می شوند، امکان جستجو در اینترنت، عکسبرداری و فیلمبرداری با وضوح تصویر بسیار بالا، مطالعه کتاب های دیجیتال و روزنامه، اندازه گیری دما، ضربان قلب و حتی نظارت بر وضعیت سلامت افراد را با کمک حسگرهای مختلف فراهم می کنند.

در نتیجه با نگاهی گذرا بر تاریخچه پیدایش این فناوری یک آلبوم خاطرات زیبا نهفته است که ورق از آن بیانگر پیشرفت چشمگیر تکنولوژیست.

از اولین مدل تلفن همراه گرفته تا جدیدترین آن، از اولین شبکه ارتباطی تا پیشرفته ترین آن همه و همه بیانگر تلاش ها و زحماتی وصف نشدنی است و وظیفه هر کاربری استفاده صحیح از این فناوری هاست.

تبلت ها صفحه نمایش های رنگی هستند که قابلیت اتصال به اینترنت و گوش دادن به موسیقی و بازی های متنوع را دارند.

تبلت ها در مقایسه با لپ تاپ ها بسیار وزن سبک تری داشته و از این جهت قابل حمل هستند و حتی بهتر از لپ تاپ ها میتوان آنها را حمل نمود.

تبلت ها بیشتر مورد استفاده ی دانشجویان و دانش آموزان هستند تا لپ تاپ ها. اما فبلت ها چگونه اند؟

فبلت ها ترکیبی از گوشی های هوشمند و تبلت ها هستند فبلت ها مثل گوشی های هوشمند کار می کنند و مثل تبلت ها قابلیت پخش موسیقی، ویدئو، نقاشی و.. را دارند.

فبلت ها ابزارهای ارتباطی هستند که صفحه ای بزرگتر از گوشی های هوشمند دارنداما از تبلت ها کوچکتر هستند در واقع صفحه نمایش فبلت از گوشی ها بزرگتر و از تبلت کوچکتر است.

تبلت خود به تنهایی یک نوع فبلت است که از لحاظ اندازه بزرگتر بوده و حدودا ۷ تا ۱۵ اینچ است. اما فبلت ها تقریبا ۵٫۱ تا ۶٫۹ اینچ میباشند و و تبلتی که بین ۷ تا ۹٫۵ اینچ اندازه داشته باشد را مینی فبلت می گویند.

تفاوت عمده ای که این دو دارند این است که فبلت ها مثل گوشی های هوشمند بوده و بسیار راحت تر از تبلت ها قابل حمل هستند در حالی که تبلت ها برای مصارفی مثل گوشی های هوشمند بسیار بزرگ هستند.

مثلا فبلت گلگسی مگا ۶٫۳ سامسونگ جزء یکی از فبلت های بزرگ است و وزنی حدودا ۱۹۹ گرم دارد.

از لحاظ صفحه نمایش تبلت از فبلت بزرگتر است هر دوی این ها میتوانند به عنوان گوشی هوشمند هم به کار بروند اما اندازه تبلت به عنوان یک گوشی بسیار بزرگ است بنابراین اغلب از فبلت ها به عنوان گوشی هوشمند استفاده میشود.

تبلت ها معمولا دارای دوربین هم هستند اما بیشتر تولید کنندگان این محصولات تبلت ها را به منظور حمل و نقل آسان آن تولید می کنند بنابراین دوربین تبلت ویژگی بارز آن نیست در عوض فبلت ها دوربین های با کیفیتی دارند تقریبا شبیه به دوربین های گوشی های هوشمند مثلا ۸ تا ۱۳ مگا پیکسل کیفیت دوربین فبلت ها است در حالی که دوربین تبلت نهایتا تا ۵ مگا پیکسل می رسد.

از نظر فنی تفاوتی بین فبلت و تبلت وجود ندارداما تولید کنندگان معمولا فبلت را به باتری هایی با عملکرد بهتر مجهز می کنند بنابراین فبلت ها کاربردی تر از فبلت ها هستند.

تبلت به دلیل صفحه نمایش بزرگتر معمولا تا ۱۰ ساعت باتری را نگه می دارند اما فبلت ها با صفحه نمایش کوچکتر ۱۵ تا ۲۰ ساعت می توانند باتری را نگه دارند.

ما در اینجا با دو دسته از افراد رو به رو هستیم. دسته اول کسانی هستند که هنوز تجربه داشتن هیچ گجتی را ندارند و بین خریدن گوشی هوشمند و تبلت سرگردان مانده اند. دسته دوم کسانی هستند که گوشی هوشمند دارند و نمی دانند به تبلت نیاز دارند یا خیر.

حقیقتش را بخواهید در کشور ایران، تا زمانی که قیمت ارز و به طبع آن محصولات وارداتی مثل گوشی های هوشمند و تبلت متناسب با بودجه مردم نشود، خرید این محصولات برای همه افراد ممکن نیست. پس اگر تصمیم دارید گجتی بخرید باید حسابی پیش خودتان دو دو تا چهارتا کنید و محصولی را بخرید که مطمئن باشید حتما به دردتان می خورد نه اینکه صرفا زینتی باشد.

موضوع دیگری که در خرید و یا استفاده از گوشی های هوشمند و تبلت مطرح می شود دسترسی به اینترنت پر سرعت است. اگر به اینترنت پر سرعت دست رسی ندارید، می توان به جرئت گفت که متاسفانه نمی توانید از اغلب امکانات این دستگاه ها استفاده کنید.
وقتی گوشی هوشمند و یا تبلت تان با هزار یک امکانات به اینترنت متصل نباشد فرق چندانی با گوشی سابقتان ندارد!

دعوا بر سر گوشی های هوشمند و تبلت از جایی شروع می شود که رشد روز افزون استفاده از سرویس های اینترنتی موجب شد که کاربران به موبایل هایی با صفحه نمایش بزرگتر نیاز داشته باشند. در کشورهایی که مردم به اینترنت پر سرعت دسترسی دارند، تماشای تلویزیون، ویدئو، کلیپ و محتویات رسانه ای تماما اینترنتی صورت می گیرد. لذا کاربران به دنبال محصولاتی هستند که بتوانند فیلم ها را با کیفیت بالاتر، در نمایشگری با رزولوشن بهتر مشاهده کنند. اینجا بود که نیاز به گجت های قابل حمل که بتوانند نیاز فوق را تامین کنند حس شد. سازنندگان موبایل اذعان دارند که اقبال عمومی به موبایل هایی با صفحه نمایش بزرگتر بیشتر است. در واقع مصرف کنندگان آنقدر که به صفحه نمایشگر اهمیت می دهند به سایر امکانات مانند قطعات داخلی اهمیت نمی دهند. پس سازندگان هم با توجه به بازار مصرف به سمت تولید محصولاتی با صفحه نمایشگر بزرگ تر رفتند. و این سر آغاز شکل گیری تبلت ها بود.

Tablets with different smart phones1 فرق تبلت با گوشی موبایل هوشمند

کابران تنها یک محصول برای دیدن فیلم و ویدئو در قالبی با کیفیت تر نمی خواستند. بلکه آنها محصولی همه کاره می خواستند که قابل حمل باشد و نیازهای آنها ر ا تامین کند.
اگر مرور صفحات وب، استفاده از اپلیکیشن های کاری، GPS، تماشای ویدوئو و حتی بازی کردن در لیست کارهای روزانه شما قرار دارد مطمئن باشید تبلت گزینه مناسبی برای شما خواهد بود
یکی از ایراداتی که طرفداران گوشی های هوشمند به تبلت ها می گیرند این است که حرف زدن با تبلت راحت نیست. تصور کنید تبلتی ۱۰ اینچی را کنار گوش خود گرفته اید و با آن صحبت می کنید. مسلما مضحک و خنده دار است.
نکته ای که باید بدان توجه شود این است که سال هاست ابزارهای جانبی برای مکالمه تولید شده که می تواند این مشکلات را بر طرف کند. ابزاری مانند هندزفری و هدست های بلوتوث و یا حتی بلندگوی های خود تبلت! پس نیازی نیست یک تبلت ۱۰ اینچی را کنار صورت خود نگه دارید و با آن حرف بزنید!

Tablets with different smart phones2 فرق تبلت با گوشی موبایل هوشمند

از طرفی تجربه تماس ویدئویی یا ۳G با تبلت بسیار هیجان انگیز و دلچسب است. با فراگیر شدن ارتباطات نسل سوم در ایران، تماس های ویدئویی بیشتر می شوند، آن وقت تبلت بیشتر به کارتان می آید.
ایراد دومی که طرف داران گوشی های هوشمند به تبلت ها می گیرند، بزرگ بودن آنهاست. در واقع معتقدند چون گوشی های هوشمند “تو جیب جا میشه” پس خیلی بهتر از تبلت است.
این موضوع را از دو سمت می توان بررسی کرد. از طرفی حق دارند. چون اندازه گوشی های هوشمند از تبلت ها کوچکتر است و در اغلب جیب ها جا می شوند.

ولی از جهتی اگر شما جزو افرادی هستید که “لپ تاپ به دوش” محسوب می شوند، خریدن تبلت برای شما مفید است. چون در هر صورت یک کیف لپ تاپ را با خود حمل می کنید که در کنارش می توانید تبلت را جای دهید. و یا حتی اگر از لپ تاپ برای کارهای سبک روزانه استفاده می کنید به طور کلی می توانید از حالت “لپ تاپ به دوش” بودن در بیایید و به حالت “تبلت در دست” تبدیل شوید.
به طور خلاصه یک مقایسه ساده بین کارهای روزانه ای که با محصولات دیجیتالی انجام می دهید می تواند شما را از سردرگمی میان خریدن تبلت یا گوشی هوشمند نجات دهد.
اگر مرور صفحات وب، استفاده از اپلیکیشن های کاری، GPS، تماشای ویدوئو و حتی بازی کردن در لیست کارهای روزانه شما قرار دارد مطمئن باشید تبلت گزینه مناسبی برای شما خواهد بود.

گوشی‌های هوشمند اثر شگرفی بر زندگی بشر امروز نهادند و عادات زندگی، روش‌های دستیابی به اطلاعات و برقراری ارتباط با دیگران را به شدت دستخوش تغییر کردند، اما نمی‌توان این تحول را تنها به پیشرفته‌تر شدن قطعات سخت‌افزاری این‌گونه محصولات نسبت داد، چرا که این تحول بیشتر مرهون سیستم‌ عامل‌ آن‌ها است. هم‌زمان با ورود سیستم‌ عامل‌های جدید به بازار، برخی نسخه‌های قدیمی نیز از شکوه و جلال سابق خود فاصله گرفته و رفته‌رفته به تاریخ پیوستند.

نقطه آغاز
تولد Blackberry ،Palm ،Symbian و Windows Mobile

با پیدایش بلک‏بری، پالم، سیمبین و Windows Mobile در دهه ۱۹۹۰ میلادی، عصر گوشی‌های هوشمند نیز آغاز و زمینه برای ورود سیستم ‌عامل‌های مدرن امروزی مهیا شد.
در دهه ۱۹۸۰ و هم‌زمان با تأسیس Psion توسط David Potter، پلتفرم موبایل Symbian OS نیز پای به عرصه وجود نهاد و به یکی از معروف‌ترین پلتفرم‌های موبایل در آن زمان تبدیل گشت. کمپانی Psion کار خود را با طراحی سری جدیدی از سیستم‌‌ عامل‌های گرافیکی برای ابزارهای سیار ادامه داد که تحت عنوان EPOC شناخته می‌شد. مهم‌ترین اتفاق آن دوران رونمایی از EPOC32 بود که در سال ۱۹۹۷ میلادی صورت گرفت. EPOC32 در واقع یک سیستم عامل گرافیکی ۳۲ بیتی با قابلیت Multitasking (یا انجام هم‌زمان چند وظیفه) بود و از رابط‌های گرافیکی کاربری (GUI) نیز پشتیبانی می‌کرد. در ۲۴ ژوئن ۱۹۹۸ میلادی، Ericsson ،Motorola ،Nokia و Psion با یکدیگر متحد شدند و Symbian Ltd را تأسیس کردند و از آن زمان به بعد EPOC تحت عنوان Symbian OS نام گرفت. در سال‌های بعد سه رابط گرافیکی جدید نیز وارد بازار شدند که عبارتند از User Interface Quartz از کمپانی موتورولا و سونی اریکسون، S60 از نوکیا و در نهایت Mobile Oriented Application Platforms که بیشتر با نام MOAPs شناخته می‌شد از سوی کمپانی NTT DoCoMo عرضه شدند.
در سال ۲۰۰۶ میلادی، سیمبین مهم‌ترین پلتفرم موبایل در بازار شناخته می‌شد که این موفقیت هم تا حدود زیادی به واسطه ساخت ابزارهای گوناگونی (بیش از ۱۰۰ مورد) بود که تحت ۱۰ لیسانس مختلف از سوی این کمپانی وارد بازار شدند. در سال ۲۰۰۸ میلادی، نوکیا سیمبین را خریدار کرد و یک سال بعد به منظور متن‌باز یا اصطلاحا Open Source کردن این پلتفرم بنیاد این سیستم را به همراه AT&A ،LG Electronics ،Samsung Electronics ،STMicroelectronics، Texas Instrumens و Vodafone راه‌اندازی کرد. ساخت بلک‌بری هم به سال‌های ۱۹۸۴ میلادی و هم‌زمان با تأسیس کمپانی Research in Motion توسط Mike Lazaridiz و Douglas Fregin در کانادا باز می‌گردد. پس از آن نخستین ابزار بهره‌مند از Blackberry OS 1 با نام ۸۵۰ Wireless Handheld با استفاده از نرم‌افزار ارسال بی‌سیم ایمیل بلک‌بری و Blackberry Enterprise Server در سال ۱۹۹۹ میلادی وارد بازار شد. یکپارچه‌سازی بی‌عیب و نقص BES با ایمیل‌های شرکتی، کاربران سازمان‌ها و شرکت‌های مختلف را با قدرت خارق‌العاده ایمیل آشنا کرد.
کمپانی RIM با درس گرفتن از موفقیت ۸۵۰، ابزارهای جدید مبتنی بر بلک‌بری خود را با بهره‌گیری از فناوری یاد شده عرضه کرد. در ادامه هم امکانات جدیدی به گوشی‌های بلک‌بری افزوده شد و این قابلیت‌ها نیز به وجه تمایز و مشخصه اصلی این گوشی‌ها مبدل گردیدند که از آن جمله می‌توان به صفحه‌کلید‌ Qwerty با همان دکمه‌های ریزش، سرویس ارسال فوری پیام BlackBerry Messenger و trackball یا همان دکمه دایره‌ای شکل آن‌ها اشاره نمود.

یکی دیگر از سیستم ‌عامل‌های موبایل Palm OS نام دارد که در سال ۱۹۹۶ میلادی توسط کمپانی Palm Computing و تحت سرپرستی بنیان‌گذار خود یعنی Jeff Hawkins توسعه یافت. این سیستم در اصل برای استفاده در PDAها ساخته شد. Palm OS 1.0 در PDA جدید آن شرکت به نام PalmPilot 1000 مورد استفاده قرار گرفت. این ابزار یک نمایشگر تاچ تک رنگ با وضوح ۱۶۰×۱۶۰ پیکسل، یک پردازشگر ۱۶ مگاهرتزی و ۱۲۸ کیلوبایت حافظه داشت. نسخه‌های اولیه Palm OS از برنامه‌های مدیریت اطلاعات شخصی (PIM) کلاسیک نظیر Address، Memo Pad و To Do List پشتیبانی می‌کردند. مهم‌تر از این‌ها باید گفت که PalmPilot 100 باعث شهرت و محبوبیت ابزارهایی جدیدی به نام PDA شد.
در ادامه نسخه‌های جدیدتر Palm OS به همراه برنامه‌های PIM پیشرفته‌تری وارد بازار شدند که امکان دسترسی کاربر به سیستم‌های پرونده خارجی و اتصال بی‌سیم را نیز فراهم می‌کردند. کار با برنامه‌های این سیستم ‌عامل نیز به موجب بهره‌مندی آن از یک رابط کاربری دقیق بسیار ساده بود و به همین دلیل Palm OS با استقبال شدید کاربران مواجه گشت. این سیستم به موجب بهره‌مندی از قابلیت Syc شدن با Microsoft Exchange و دیگر کلاینت‌های ایمیلی توانست همانند بلک‌بری جای مستحکمی را در حوزه‌های کاری از آن خود کند.
در سال ۱۹۹۶ میلادی و با عرضه سیستم ‌عامل نسبتا ناشناخته Windows CE برای کامپیوترهای ساده و سیستم‌های Embedded، رسما مایکروسافت وارد بازار موبایل شد. در سال‌های آتی Windows CE به سنگ بنای توسعه Pocket PC و پلتفرم‌های Windows Mobile تبدیل شد.
Pocket PC 2000 در آوریل سال ۲۰۰۰ ارائه گردید، این PDA که از سیستم ‌عامل Windows CE 3.0 بهره می‌برد، شباهت زیادی به نسخه دسکتاپ ویندوز داشت و از نظر عملکرد نیز مانند آن بود. در واقع دلیل اصلی استفاده از رابط کاربری ویندوزی شکل، آن بود که کاربران دسکتاپ‌های بهره‌مند از ویندوز، تجربه یکسانی را روی ابزارهای سیار دریافت کنند. کمی بعد Pocket PC 2002 با کاربری و توانمندی‌های PDA به همراه گوشی‌های تلفن همراه مورد استفاده قرار گرفت و گوشی‌های هوشمند به معنای امروزی‌شان ساخته شدند. در ژوئن سال ۲۰۰۳، مایکروسافت ۲۰۰۳ Windows Mobile را در قالب چهار نسخه مختلف برای Pocket PCها و گوشی‌های موبایل روانه بازار کرد. پشتیبانی از نرم‌افزارهای مایکروسافت نظیر Office، Pocket Internet Explorer و Windows Media Player از جمله امکانات اصلی این سیستم‌ عامل بودند. با این حال اطلاعات و برنامه‌های کاربر روی حافظه متغیر دستگاه ذخیره می‌شد و در نتیجه با خالی شدن باتری دستگاه، تمامی اطلاعات و داده‌های کاربر نیز از حافظه آن پاک می‌شد. با انتشار نسخه۵ Windows Mobileدر سال ۲۰۰۵ که از فلش مموری غیر متغیر (non-volatile flash memory) نیز پشتیبانی می‌کرد این مشکل برطرف شد. اندکی پس از آن، Windows Mobile 6 که تغییرات فراوانی در رابط کاربری‌اش ایجاد شده بود با ابزارهای تازه به کاربران این سیستم‌ها ارائه گشت. آخرین نسخه این سیستم نیز به نام Windows Mobile 6.5 با قابلیت مالتی‌تاچ در سال ۲۰۰۹ میلادی وارد بازار شد.

آغاز عصر تازه موبایل
بر اساس گزارشی که در سال ۲۰۰۶ میلادی به چاپ رسید، سیمبین بیش از ۶۷ درصد بازار سیستم‌ عامل‌های موبایل را در اختیار داشت و Windows Mobile ،BlackBerry و Palm به ترتیب با ۱۴، ۷ و ۵ درصد در جایگاه‌های بعدی قرار داشتند. در همان دوران و درست زمانی که هیچ کس انتظارش را نداشت، شرکت ناآشنایی به نام اپل، قدم به گود مبارزه گذاشت و در اقدامی جسورانه آینده صنعت موبایل را از آن خود کرد.
این شرکت در نهم ژانویه سال ۲۰۰۷ میلادی گوشی جدیدش را با نام آی‌فون به کاربران تلفن‌های همراه معرفی نمود. این گوشی به همراه امکانات جدیدی عرضه شده بود، به همین دلیل با استقبال بالای خریداران روبرو شد. از جمله تفاوت‌های اصلی این نمونه با دگر محصولات فقدان دکمه‌های فیزیکی بود.
یکی دیگر از وجوه تمایز این دستگاه با دیگر محصولات، استفاده از یک باتری داخلی یا اصطلاحا توکار در آن بود. به این ترتیب گوشی ساخته شده به دست اپل به مراتب باریک‌تر از دیگر PDAهای موجود در بازار با باتری‌های حجیم و بزرگشان می‌شد.
از این‌ها که بگذریم، مهم‌ترین ویژگی آی‌فون نمایشگر ۳٫۵ اینچی آن بود که سطح مورد نیاز برای استفاده از رابط کاربری مالتی‌تاچ دستگاه را فراهم می‌ساخت. کمپانی اپل با الگوبرداری از Mac OS که در واقع همان سیستم‌ عامل دسکتاپ این کمپانی برای کامپیوترهای Mac اپل بود و همچنین با طراحی رابط کاربری منحصر به فرد خود موفق به ساخت یکی از سریع‌ترین و کاربرپسندترین رابط‌های کاربری شد که تا آن زمان برای گوشی‌های هوشمند ساخته شده بود.
iPhone OS که بعدها با نام iOS به شهرت رسید، سیستم عاملی فوق‌‌العاده بود، چرا که کار کردن با رابط کاربری آن بسیار ساده بود. iOS در واقع مرگ قلم‌های نوری بود که تا پیش از این به همراه PDAها مورد استفاده قرار می‌گرفت.
استقبال شدید از آی‌فون و موفقیت روز‌افزون آن به حدی بود که دیگر شرکت‌های تولیدکننده را در بهت و حیرت فرو برد. در چند ماه نخست پس از ورود آی‌فون به بازار، هیچ یک از گوشی‌های موجود در بازار از نظر قابلیت با آن برابری نمی‌کردند. از آن به بعد، دیگر رقبای اپل تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا نمایشگر و رابط کاربری تاچ را به محصولات خود بیفزایند، اما این تلاش‌ها چندان هم موفقیت‌آمیز نبودند.
با گذشت کمتر از یک سال iOS، پالم را پشت سر نهاد و در جدول سیستم‌ عامل‌های موبایل به جایگاه چهارم دست یافت. در این میان BlackBerry OS و Windows Mobile OS به ترتیب در جایگاه‌های دوم و سوم قرار گرفتند و با وجود آنکه Symbian OS در مکان اول جا خوش کرده بود، سهم آن از بازار سیستم‌‌های موبایل پیوسته در حال کم شدن بود و رفته‌رفته نامش به دست فراموشی سپرده می‌شد.

باز یا بسته؟ مسئله این است!
در ابتدای امر اپل تمایلی نداشت که ساخت برنامه برای آی‌فون را به شرکت‌های دیگر واگذارد نماید و استدلالش هم این بود که این اپلیکیشن‌ها می‌توانند سرعت عملکرد آی‌فون را کم کنند یا بدتر از آن، iOS را به ویروس‌های مخربی آلوده نمایند. با این همه موفقیت‌های آتی اپل، این شرکت را وادار به بازنگری در تصمیماتش نمود.
از این رو در تاریخ ۱۷ اکتبر سال ۲۰۰۷ میلادی بیانیه‌ای مبنی بر عرضه کیت انحصاری توسعه نرم‌افزاری آی‌فون (SDK) در مارس سال ۲۰۰۸ میلادی منتشر شد. تنها نکته مهم آن بود که توسعه‌دهندگان نرم‌افزاری مجبور بودند در زمان ساخت برنامه استانداردها و قواعد سخت‌گیرانه اپل را دنبال نمایند. همچنین این برنامه باید مراحل تست بسیار دشواری را پشت سر می‌گذاشت تا به مرحله تأیید نهایی برسد و برای عرضه در iTunes آماده فروش شود.
نظارت دقیق و مرحله به مرحله اپل بر فرایند طراحی و توسعه برنامه برای آی‌فون در نهایت منجر شد که تصویر یک سیستم اصطلاحا «بسته» در ذهن مخاطبانش بر جای بماند.
در سوی دیگر این میدان، گوگل قرار داشت که در تاریخ ۵ نوامبر سال ۲۰۰۷ میلادی از تأسیس ائتلاف باز گوشی‌های موبایل (Open Handset Alliance) خبر داد. این ادغام مشتمل بر ۳۴ شریک تجاری گوگل از جمله Motorola ،HTC ،Intel ،Qualcomm و Samsung می‌شد و مهم‌ترین هدف آن توسعه و بهبود استانداردهای باز (Open Standard) برای ابزارهای سیار بود، در همان روز این ائتلاف اندروید را به طرفداران خود معرفی نمود و یک هفته پس از آن نیز کیت توسعه نرم‌افزاری آن موسوم به Android Beta SDK وارد بازار شد. در جولای سال ۲۰۰۸، اپل برگ برنده دیگری را رو کرد؛ فروشگاه مجازی برنامه‌های اپل با نام App Store که مشتمل بر بیش از ۵۰۰ برنامه بود و از آن تعداد حدودا ۲۵ درصد رایگان و مابقی پولی بودند. راه‌اندازی این فروشگاه مجازی روش‌های مصرف اطلاعات در گوشی‌های هوشمند را به یک‌باره تغییر داد و اپل را به سمت صنعت تازه‌ای سوق داد. در ۲۳ سپتامبر سال ۲۰۰۸، گوگل نخستین گوشی اندرویدی خود با نام HTC Dream را روانه بازار کرد. این گوشی که از Android 1.0 بهره می‌برد، علاوه بر فناوری Multitasking، امکان اتصال از طریق بلوتوث و وای‌فای را نیز داشت. انطباق خوب HTC Dream با سرویس‌های گوگل نظیر Gmail از دیگر مشخصه‌های متمایز آن محسوب می‌شد. یک ماه بعد، گوگل اندروید مارکت را به طرفدارانش معرفی کرد که در واقع پاسخی بود به App Store و حدودا ۶۲ برنامه رایگان را در خود داشت. برخلاف اپل، گوگل رویه‌ای باز را در قبال اندروید مارکت در پیش گرفت و به توسعه‌دهندگان نرم‌افزاری اجازه داد تا به صورت رایگان و آزادانه کارهای خود را در این سایت منتشر کنند.
شرکت‌های دیگر هم بیکار ننشستند و در سال ۲۰۰۹ میلادی فروشگاه مجازی برنامه‌های خود را راه‌اندازی نمودند. در ماه آوریل همان سال کمپانی RIM، BlackBerry App World را به کاربرانش معرفی نمود. نوکیا بزرگ‌ترین مشتری سیمبین بود که در ماه مه همان سال Ovi Store را راه‌اندازی کرد. پالم نیز به جمع این شرکت‌ها پیوست و App Catalogue را افتتاح کرد که از WebOS که قبل از آن یعنی در ژانویه رونمایی شد بود نیز پشتیبانی می‌نمود، اما نباید مایکروسافت را از قلم انداخت، چرا که این کمپانی هم در ماه اکتبر همان سال پرده از Windows Marketplace خود برداشت.

روزنه امید برای مایکروسافت
آیا ۷ عدد شانس مایکروسافت خواهد بود؟
در اواخر سال ۲۰۰۹ میلادی، iOS از چنان محبوبیتی برخوردار شد که حتی به جای Windows Mobile نشست. به این ترتیب BlackBerry OS با حفظ جایگاه در مکان دوم باقی ‌ماند و سیمبین نیز همچنان صدرنشین جدول بود، در نهایت هم مایکروسافت به این نتیجه رسید که برای باقی ماندن در این بازی باید تغییرات قابل توجهی را در Windows Mobile OS ایجاد کند. به همین دلیل آپدیت متفاوتی به نام Photon را برای آن ارائه کرد. پروژه توسعه این سیستم‌ عامل از سال ۲۰۰۴ میلادی آغاز شد و با سرعت بسیار کمی پیش می‌رفت. اما در نهایت با تصمیم مایکروسافت برای همکاری با شرکای جدیدش و شروع دوباره، نهایتا در سال ۲۰۰۸ میلادی لغو شد. در ۱۵ فوریه سال ۲۰۱۰ میلادی و هم‌زمان با برپایی کنگره موبایل در بارسلون اسپانیا، مایکروسافت Series Windows Phone 7 را رونمایی کرد که بعدها به درخواست کاربران برای استفاده از نامی ساده‌تر به Windows Phone 7 تغییر پیدا کرد. این سیستم ‌عامل فروشگاه مجازی مخصوص به خود را داشت که تحت عنوان Windows Phone Marketplace شناخته شد.
تازه‌‌ترین و مهم‌ترین ویژگی این سیستم عامل رابط کاربری آن بود که با نام Metro شناخته می‌شد و از نظر شرکت‌های فعال در این زمینه، مانند هوایی تازه بود که در بازار تسخیر شده توسط اپل و اندروید وزید و تازگی را با خود به همراه آورد. این رابط کاربری بر پایه مفهوم Live Tile ساخته می‌شد که دسترسی سریع کاربر به اطلاعات مفیدی نظیر تماس‌های بی‌پاسخ، پیام‌های خوانده نشده، آپدیت شبکه‌های اجتماعی و کارهای آینده را بدون نیاز به استفاده از برنامه‌ای خاص برای کاربران فراهم می‌نمود.
هاب‌های اجتماعی، تولیدی و بازی ویندوز فون ۷ سه قابلیت مهم افزوده شده به آن هستند.
ویندوز فون ۷ همچنین دارای هاب دیگری به نام People بود که امکان دسترسی کاربر به شبکه‌های محبوب اجتماعی نظیر فیس‌بوک و توییتر را تنها از طریق یک تاچ فراهم می‌کرد. کاربران این هاب برای خواندن آپدیت‌های خود دیگر نیازی به نصب برنامه‌های شرکت‌های ثالث نخواهند داشت. در هاب آفیس این رابط کاربری هم برنامه‌هایی نظیرWord ،Excel ، OneNote و PowerPoint قرار دارند و باید بدانید که تا به امروز هیچ رابط رقیبی برای آن پیدا نشده است.
با پیشرفته‌تر شدن بازی‌های موبایل، مایکروسافت به این حقیقت پی برد که ویندوز فون ۷ برای باقی ماندن در این رقابت باید تغییر پیدا کند و با این روند نمی‌تواند در این عرصه حضور داشته باشد. راه حل این مشکل افزودن هاب جدیدی به نام Games Hub بود که همراه با فناوری Xbox Live عرضه می‌شد. به لطف این فناوری کاربران ویندوز فون ۷ می‌توانستند به طیف گسترده‌ای از بازی‌های ویدیویی موجود در سرویس Xbox Live Service دست پیدا کنند. با افزودن شدن بخش‌های دیگری نظیر کینکت، این سیستم عامل با موفقیت بیشتری در Marketplace روبرو شد؛ از این رو به نظر می رسد که به کارگیری دیگر سرویس‌های مرتبط با این حوزه، قدم مفید دیگری است که از سوی کمپانی مایکروسافت در جهت پیشرفته‌تر شدن این فناوری صورت گرفته باشد.
در ادامه برای افزایش دسترسی کاربران به ویندوز فون ۷، مایکروسافت همکاری خود را با Dell ،HTC، ال‏جی و سامسونگ آغاز کرد و نهایتا در اکتبر سال ۲۰۱۰ میلادی موج تازه ابزارهای مبتنی بر ویندوز فون ۷ را وارد بازار نمود.
جدیدترین نسخه این سیستم ‌عامل Mango Windows Phone 7.5 نام دارد که در سپتامبر سال ۲۰۱۱ عرضه شد. مانگو به همراه نسخه موبایل Internet Explorer 9، برنامه توییتر به همراه هاب People، فناوری Multitasking و امکان دسترسی بهWindows Live Skydrive وارد بازار شد، اگرچه سرانجام مایکروسافت بزرگترین تغییر را اعمال و ویندوزفون ۸ را معرفی نمود که از هسته مشابه با ویندوز دسکتاپ می‌برد و به همین خاطر آن را به نمونه‌ای منحصر بفرد بدل خواهد کرد.

چشم‌ها به آینده دوخته می‌شوند
اگر بگوییم دو سال گذشته برای سیستم‌ عامل‌های موبایل سرنوشت‌ساز بود و به نوعی آینده آن‌ها را تعیین کرده است اغراق نکرده‌ایم. یکی از مهم‌ترین اتفاقات دو سال اخیر خرید پالم توسط HP بود که در ازای ۱٫۲ میلیارد دلار در آوریل سال ۲۰۱۰ میلادی رخ داد. همین مسئله امیدها برای سرمایه‌گذاری HP در WebOS را افزایش داد و توسعه بیشتر این پلتفرم را به دنبال داشت. سرانجام در اوت ۲۰۱۱ میلادی، HP تصمیم خود را گرفت و مهر باطل شد را بر شناسنامه WebOS زد، اما کمی بعد یعنی در دسامبر همان سال از تصمیم خود صرف نظر کرد و کد منبع (Source Code) آن را تحت یک لیسانس متن باز (Open Source) در اختیار کاربران و توسعه‌دهندگان نرم‌افزاری قرار داد.
پس از آنکه در اکتبر سال ۲۰۱۰ میلادی سونی اریکسون و سامسونگ حمایت خود از سیمبین را قطع کردند، شرایط برای آن بسیار دشوار شد. اما آخرین روزنه امید این پلتفرم زمانی نمایان شد که نوکیا و مایکروسافت در فوریه سال ۲۰۱۱ خبر از همکاری استراتژیک گسترده با یکدیگر و ایجاد یک اکوسیستم جدید موبایل در سطح جهانی دادند. بر اساس این توافقنامه، نوکیا ویندوز فون را به عنوان سیستم ‌عامل اصلی محصولات موبایل خود مورد استفاده قرار داد. در نهایت دو گوشی جدید مبتنی بر این سیستم عامل به نام‌های Lumia 800 و ۷۱۰ را در پایان سال ۲۰۱۱ میلادی وارد بازار کرد. در حالی که نوکیا به سرمایه‌گذاری‌های کوتاه مدت اما قابل ملاحظه خود روی سیمبین ادامه می‌دهد، شواهد امر حاکی از پایان یافتن این رقابت تنگاتنگ است.
در این میان RIM هم مشکلات خود را داشته است. این کمپانی که زمانی در صدر جدول سیستم‌ عامل‌های موبایل قرار داشت نتوانست همگام با تغییرات پیش رود و در نهایت از مکان دوم جدول تنزل نمود و جایگاه خود را به اندروید داد. انتشار BlackBerry 7 OS در ماه می سال ۲۰۱۱ هم نتوانست شرایط را تغییر دهد. در حال حاضر این کمپانی تمام تلاش خود را به کار گرفته تا با انتشار BlackBerry 10 OS اوضاع را به نفع خود تغییر دهد و به میدان رقابت باز گردد، هرچند بر اساس برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته این امر تا اواخر سال ۲۰۱۲ محقق نخواهد شد و به نظر هم نمی‌رسد که با انتشار آن اوضاع به نفع RIM تغییر پیدا کند.
سیستم‌ عامل گوگل یعنی اندروید نیز در دو سال اخیر بازار سیستم عامل‌های موبایل را به شدت دستخوش تغییر کرد و با وجود انتقادها علیه برخی قسمت‌های آن، روز به روز با استقبال بیشتری روبرو می‌شد و در نهایت به محبوب‌ترین سیستم‌ عامل ابزارهای سیار مبدل گشت. انتشار نسخه ۴ اندروید که در اکتبر سال ۲۰۱۱ با نام Ice Cream Sandwich وارد بازار شد با هدف یکی کردن سیستم عامل گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها انجام گرفت و بی‌تردید رقابت میان گوگل و اپل را داغ‌تر نمود. استفن الوپ مدیرعامل نوکیا در مورد ائتلاف خود با کمپانی مایکروسافت اظهار داشت که به این ترتیب، رقابتی سه تنه میان شرکت‌های مطرح این حوزه در خواهد گرفت. تحقق این پیش‌بینی منوط به گذر زمان و اتفاقاتی است که در آینده در این عرصه رخ خواهد داد. مثلا ماه‌های باقی مانده سال ۲۰۱۲، می‌تواند حکم مرگ را برای RIM داشته باشد و یا سرآغازی برای موفقیت‌های آتی این شرکت باشد. در هر صورت مشخص است که اپل و اندروید دو بازیگر اصلی این رقابت خواهند بود.